Του Ονασαγόρα
Όταν παίρνω φόρα, φόρα, κατηφόρα
Αυτό πια δεν είναι κόμμα, είναι το game of thrones σε κυπριακή εκτέλεση. Ασφαλώς και αναφέρομαι στην ΕΔΕΚ, το άλλοτε αγωνιστικό κόμμα του Γιατρού το οποίο από το κάθε σπίτι και κάστρο έχει μετατραπεί σε κάθε στέλεχος και φράξια, σε κάθε αξιωματούχος και τσιφλίκι. Τα όσα έκπληκτοι παρακολουθούμε λίγοι πριν από το κρίσιμο εκλογικό συνέδριο του κόμματος επιβεβαιώνει ότι μετά τον Βάσο Λυσσαρίδη κανένας δεν μπόρεσε να κρατήσει την ΕΔΕΚ. Μπορεί κατά καιρούς να υπήρξαν ευκαιριακές άνοδοι στα ποσοστά του κόμματος αλλά το κύριο χαρακτηριστικό της ΕΔΕΚ, στη σύγχρονη τουλάχιστον εποχή είναι το αλληλοφάγωμα.
Και δεν λέω βεβαίως ότι ο Σιζό και η τωρινή εξουσία που κατηγορούνται είναι άμοιροι ευθυνών. Την κύρια ευθύνη αυτοί την φέρουν, όπως κάθε εξουσία σε κάθε σύνολο. Το ερώτημα όμως είναι αν η ΕΔΕΚ, με την εικόνα που σήμερα έχει μπορεί να ελπίζει σε κάποιο μέλλον.
Την απάντηση την έχουν δώσει πρωτοκλασάτα στελέχη της ΕΔΕΚ και από τις δύο πλευρές. Και κάποιοι που πρόσκεινται στον Σιζό και άλλοι που στηρίζουν Βαρνάβα. Το δηλώνουν πολλές μέρες τώρα σε ενδοκομματικά πηγαδάκια και κάποιοι δημόσια, ότι στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η ΕΔΕΚ δεν έχει σωτηρία. «Είναι σαν να τρέχουμε σε κατήφορο με σπασμένα τα φρένα», ανέφερε ένα πολύ προβεβλημένο στέλεχος και πρόσθεσε: «Εκείνο που μένει τώρα να δούμε είναι εάν το αυτοκίνητο θα πέσει με τα μούτρα σε κάποιο τοίχο και θα διαλυθεί ή θα βρούμε κάποια στροφή να πέσουμε ίσως σε ένα κορμό δέντρου και να σωθούμε, έστω με απώλειες.
Ίσως δεν θα μπορούσε να ερμηνευθεί καλύτερα η τωρινή κατάσταση ενός κόμματος που ενώ είχε όλα τα φόντα να εμπνεύσει μεγάλες μάζες και να κυβερνήσει παρουσιάζει εικόνα ξεφτίλας. Τα 607 μέλη, μεταξύ των οποίων υπάρχουν στελέχη του κόμματος και εκλελεγμένοι σε διάφορες θέσεις εξουσίας, από τη Βουλή μέχρι την τοπική αυτοδιοίκηση, οι οποίοι μιλούν για στημένο συνέδριο και ζητούν τη σωτηρία του κόμματος είναι, αναλογικά ένας πολύ μεγάλος αριθμός. Και απ’ ότι έμαθα αυτοί μαζεύτηκαν μόλις μέσα σε λίγες ημέρες ενώ κάποιοι σκέφτονται να επανέλθουν με μια δεύτερη λίστα διαμαρτυρομένων.
Και τι βρήκε να απαντήσει η ηγεσία της ΕΔΕΚ στους 607; Ότι τα κίνητρά τους είναι «να πληγεί η ενότητα του κόμματος και να αποδυναμωθεί ο πολιτικός ρόλος της ΕΔΕΚ σε μια περίοδο όπου η πατρίδα μας αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα που αφορούν τη διαχείριση του Κυπριακού αλλά και τα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα που ταλαιπωρούν τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού». Μετά από αυτό δεν χρειάζονται μαντικές ικανότητες για να προβλέψει κανείς που θα καταλήξει το αυτοκίνητο που έχει πάρει την κατηφόρα.
Το πραγματικό Game of Thrones
Για το άλλο κυπριακό Game of Τhrones, το αυθεντικό, δηλαδή την διαδοχή του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου, ακούω πως οι βυζαντινολογίες που παρακολουθούμε δεν είναι τίποτα με όσα πραγματικά συμβαίνουν. Στα γραφεία κάποιων μητροπόλεων στήνονται επιτελεία και βρίσκονται σε εξέλιξη μυστικές διεργασίες που θα τις ζήλευαν ακόμα και τα πιο έμπειρα πολιτικά κόμματα.
Όπως μου έλεγε καλά ενημερωμένη εκκλησιαστική πηγή “η επιθυμία για κατάληψη του θρόνου είναι τελικά όπως τον βήχα και τον έρωτα και πραγματικά δεν… κρύβεται». Όπως υποστηρίζει ο Αρχιεπίσκοπος έμαθε κάποιες ραδιουργίες που εξυφαίνονται γι’ αυτό και άστραψε και βρόντηξε φωνάζοντας πως είναι ζωντανός και οι μητροπολίτες θα πρέπει να τον σεβαστούν και να σιωπήσουν.
Εκείνο που μου ανέφερε η πηγή μου είναι πως ο Αρχιεπίσκοπος δεν θα μείνει μέχρι εκεί. Προωθεί όντως μέτρα κατά των αντιεμβολιαστών ιερέων και μητροπολιτών τα οποία θα αναγκάσουν τα μέλη της Ιεράς Συνόδου να τοποθετηθούν, να λάβουν αποφάσεις και ίσως να έχουν και προσωπικό κόστος από αυτές.
Συμπέρασμα; Το Game of Thrones έχει ακόμα πολλά κρυμμένα μυστικά τα οποία σταδιακά θα αποκαλύπτονται.
--------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
